#35 Niedziela z biografią - Alfred Wielki

Witajcie !

Dziś w "Niedzieli z biografią" kolejny brytyjski pradawny władca, tym razem Albert Wielki - serdecznie zapraszam :)

Albert Wielki urodził się około 849 roku. Był najmłodszym synem Aethelwulfa i jego żony Osburgi. Panował od 871 przejmując władzę po swoim bracie, Aethelredzie I, który zginął z rąk Duńczyków pustoszących kraj. Prawdopodobnie w wieku 5 lat został wysłany na naukę do Rzymu. W 855 r. towarzyszył ojcu, kiedy ten przybył do Rzymu z pielgrzymką. Do Anglii wrócił w 856 r. Ojciec Alfreda zmarł w 858 r. i tron objął najstarszy z braci, Ethelbald. Po jego śmierci korona przypadła kolejnemu z braci, Ethelbertowi. Gdy i ten zmarł ok. 865 r. tron objął trzeci z braci Alfreda, Ethelred I. W 868 r. stawał u boku swojego brata podczas kampanii przeciwko Duńczykom w Mercji. Uczestniczył we wszystkich bitwach z wielkim duńskim najazdem. Zwycięstwie pod Englefield, klęsce pod Reading, kolejnym sukcesie w Ashdown i klęsce pod Basing. W 871 r. w bitwie pod Merton zginął król Ethelred, pozostawiając koronę swojemu młodszemu bratu. Zajęty ceremoniami pogrzebowymi Alfred nie mógł dać skutecznego oporu Duńczykom, którzy w maju 871 r. dwukrotnie pokonali Anglosasów. W czerwcu Alfred był zmuszony podpisać pokój, w którym uznawał duńską władzę na północy Anglii. W 876 r. nowy wódz Duńczyków, poprowadził swoich ludzi na południe. Ominął wojska królewskie i zdobył Wareham w hrabstwie Dorset. Na początku 877 r., pod pretekstem negocjacji, przesunął swoje wojska na zachód i zdobył Exeter. Tam jednak został otoczony przez wojska Alfreda. Duńska flota została zniszczona przez sztorm, wobec czego duńczycy zdecydowali się zawrzeć pokój z Alfredem. Wycofali się do Mercji, ale w styczniu 878 r. niespodziewanie zaatakowali Chippenham, gdzie od Bożego Narodzenia przebywał Alfred. Władca z niewielkim orszakiem uciekł Duńczykom i wędrując lasami i bagnami dotarł na Wielkanoc do Athenley, gdzie rozpoczął zbieranie armii. Na wiosnę 878 r. Alfred zebrał armię i ruszył przeciwko Duńczykom. Do decydującej bitwy doszło w maju pod Edington. Po całodniowej walce Duńczycy złamali szyk i rzucili się do ucieczki. Na mocy podpisanego traktatu w Wedmore duńczycy przyjęli chrzest. Dokonano również podziału Brytanii. Przez kilka lat panował pokój. Dopiero w 884 r. (lub 885) miał miejsce najazd Duńczyków na Kent. Na kilka lat znowu zapanował pokój. Duńczycy zaatakowali ponownie jesienią 892 lub 893 r. Na początku następnego roku (894 lub 895) głód zmusił Duńczyków do kolejnej próby przebicia się do Essex. Na przełomie 894 i 895 r. (lub 895 i 896) Duńczycy spuścili swoje statki na Tamizie. Bezpośredni atak na statki nie przyniósł powodzenia, ale później tego samego roku Alfred zablokował rzekę uniemożliwiając Duńczykom ewakuację. W 896 lub 897 r. kampania dobiegła końca. Król Alfred zmarł 26 października 899 r. Przyczyna jego śmierci jest nieznana. Początkowo został pochowany w Old Minster w Winchesterze. Później jego ciało zostało przeniesione do New Minster, a stamtąd do opactwa Hyde. Grób został zniszczony w 1788 r. W latach 60. XIX w. odkryto tam ludzkie kości, które uznano za szczątki Alfreda. Zostały one pogrzebane w Hyde. 

Pozdrawiam i życzę miłego nadchodzącego tygodnia ! :)